5. Poolse cultuur, gewoonten en gebruiken

Nu een maand in Polen. Een selectie van zaken die mij in het dagelijks leven opvallen:


Aard van het Poolse volk en Sociale Omgang
Wie in Polen op straat loopt zal merken dat de mensen in vergelijking met Nederland een beetje sip, licht droevig voor zich uitkijken. Misschien dat het aan het DNA ligt, het weer, het zware verleden? Polen hebben in ieder geval een sterk gevoel voor melancholie. Als buitenlander zul je regelmatig het verhaal te horen krijgen hoe Polen keer op keer door grotere machten onder de voet is gelopen en zwaar heeft geleden in de loop van de geschiedenis. Vorige week bijvoorbeeld betoogde mijn docent Poolse Contemporaine Geschiedenis dat Communistische partijen in Frankrijk en Italië nog steeds redelijk groot zijn, omdat ZIJ niet hebben hoeven meemaken wat WIJ wel hebben moeten ervaren (lees: wij hebben 50 jaar communistische elllende over ons heen gehad, dus die verwende Fransen en Italianen mogen niet zeuren). Ook zijn Polen heel goed in het dramatische element van het leven, wat tijdens feestdagen duidelijk tot uitdrukking komt. Morgen is het bijvoorbeeld Allerzielen. Waar in Nederland hooguit een enkeling een kaarsje opsteekt voor een overledene, is het in Polen een vrije dag waarin het halve land massaal naar het kerkhof gaat om de overleden familieleden te eren met bloemen, kransen, knuffels, kaarsen en dergelijke. Ik reed laatst met de tram langs een groot kerkhof waar om de tien meter bloemenstallen stonden; puur en alleen om de kerkhofgangers te voorzien van een boeketje. Ik ga morgen zeker even een kijkje nemen. Misschien adopteer ik wel een zielig eenzaam graf om ook deze arme ziel gerust te stellen.

Polen zijn als je ze niet kent wat gesloten en verlegen. Ze spreken mij soms wel eens op straat aan in het Pools. Als ik vraag of zij Engels kunnen spreken ('nie rozumiem po Polsku!'), krijg ik negen van de tien keer een zenuwachtig lachje terug en lopen ze weg. In winkels wordt je bij de kassa vaak niet begroet, en indien ze het wel doen slechts vaag mompelend. In de lift wordt al helemaal niet gedag gezegd, en de deur open houden voor iemand anders wordt zelden met een 'dziekuje' (dank je wel) beantwoord. Wat wel weer raar is: ik merk dat, als ik uit eten ga, serveersters regelmatig dziekuje tegen mij zeggen als ze mijn lege bord weghalen. Misschien omdat ik netjes mijn bordje op heb gegeten? Of misschien bedoelen ze: 'dank u wel dat u zo snel klaar met eten bent; zo kunnen we deze tafel nog voor een volgende ronde gebruiken, en dat brengt weer meer geld in het laatje!' ? Of meer algemeen: 'dank u wel dat u voor ons gekozen hebt!' ? Ik heb geen idee...

Verkeer
Warschau is een echte autostad. Het heeft brede wegen, dus met de auto kan je eigenlijk in elk deel van de stad komen; exclusief misschien het oude centrum, hoewel je 50 meter verderop je bak wel kwijt kunt. De rijstijl van Polen is redelijk erbarmelijk. In augustus reed ik met mijn vader terug van Warschau naar Nederland, en heb meteen kunnen ervaren dat bumperkleven prioriteit nummer een is van Poolse automobilisten. Zebrapaden bestaan wel, maar staan er meer voor de sier. In ieder geval zal de Poolse automobilist nooit zelf voorrang verlenen, en moet je dat zelf min of meer forceren. Afgelopen maandag tijdens de spits heb ik het zelfs maar opgegeven om van een zebrapad gebruik te maken, omdat er een eindeloze reeks auto's met 80 km per uur voorbij kwam razen, en mijn zebrapad gek genoeg zonder voetgangerslicht was uitgerust.

Het openbaar vervoer in Warschau is uitstekend. Je hoeft zelden langer dan 10 minuten op een bus of tram te wachten. De metro, bij mij op de hoek, vertrekt zelfs grofweg om de twee minuten. Dat is ook wel nodig, omdat Warschau maar over 1 metrolijn beschikt (andere in aanbouw, maar dat is meer een soort Noord-Zuidlijnverhaal) en dientengevolge veel mensen van deze lijn gebruik maken. In en rond de spits is het altijd proppen.  


Eten en drinken
Warschau heeft op culinair gebied een ruime keus aan verschillende keukens. Ik zal alle Sushitenten, pizzeria's e.d. maar buiten beschouwing laten en mij hier richten op typisch Poolse gerechten:

• Pierogi. Lijkt op een soort van Ravioli, maar dan op zijn Pools. Deze halve-maanvormige deegkussentjes kunnen eigenlijk met elk denkbaar eten worden gevuld, maar de meest voorkomende zijn kaas, kool, aardappel en verschillende soorten vlees. Pierogi is razend populair in Polen. Iedere Pool heeft zo zijn eigen manier van Pierogi maken en tijdens discussie over dit onderwerp valt steevast de quote: 'mijn moeder maakt ze beter.' Vind de haast lyrische ophemeling van Pierogi een van de grootste vraagstukken die ik tijdens mijn verblijf heb opgedaan. Mijn ervaring is dat Pierogi melig, flauw, smakeloos en onaangenaam zwaar vullend zijn. Vorige week heb ik ze gegeten in een zogenaamde Melkbar (soort fastfoodtent waar je verschillende eenvoudige traditionele Poolse gerechten kan eten tegen dumpprijzen), maar heb met een half ontploffende maag een groot deel laten staan.
• Zapiekanka: De Poolse versie van de Hot-Dog. Een half dwars doorgesneden stokbrood met gegratineerde kaas, een laag ketchup, en naar wens extra ingrediënten, zoals salami, ham, spek e.d. (meestal vlees). Wordt meestal op straat of in bars verkocht. 
• Bietensoep. De erwtensoep onder de Poolse keuken. Schijnt lekker te zijn; moet het nog eens proberen!
• Zurek. Andere soep, die de buitenlander continu verwart met bovenstaande soep. Bevat in ieder geval veel vet, worst, en bestaat naar ik meen ook voor een groot deel uit biet.  
• Aardappelmeelballetjes (naam niet bekend). Lijkt een beetje op de Italiaanse Gnocchi, maar dan op zijn Pools. Als je ze ziet, denk je van: hee, dat lijken wel Gummiballen met een allang verstreken houdbaarheidsdatum! Dat is ook precies hoe ze smaken. Handig als vulstof tijdens de lunch voor als je nog een college voor de boeg hebt.

Qua dranken zijn Polen enorme liefhebbers van alcohol. Opvallend is dat je overal in Warschau kleine bijgebouwtjes ziet met grote (al dan niet neonletterknipperende) borden met 'ALCOHOLE 24 HR'. Drank moet dus in het leven van de Pool altijd en overal beschikbaar zijn. Binnenshuis wordt er, vaak tijdens partijen, Wodka gedronken, en het maakt eigenlijk niet uit hoe laat dat is. Als je aan het begin van de middag wordt uitgenodigd bij iemand thuis moet je er niet gek van op kijken dat de wodkafles al wordt geopend. Wodka wordt gedronken in toosts. Tijdens elke ronde wordt er geproost ('nazdrowie!'), waarbij het de bedoeling is dat je de inhoud van je glaasje in een keer achteroverslaat. 

Bier is meer populair in bars en restaurants. Polen heeft een pilsenercultuur. Speciaalbier is redelijk zeldzaam, maar onder pils heb je een enorme keus uit kwalitatief hoogstaande bieren. Bier wordt standaard in halve literglazen geschonken. Als je een formaatje vaas wilt, moet je daar expliciet naar vragen. Wat ook leuk is: een halve liter bier kost in Warschau ongeveer 7 zloty; omgerekend ongeveer 1,70. Je kunt met je budget dus nog wel even aan avondje vooruit!

Nutteloze baantjes
Een van de gekke dingen hier: mensen die zogenaamd een baan hebben, maar in de praktijk weinig meerwaarde hebben. Is dit een erfenis van het communisme? Voorbeelden:

• Garderobevrouwtjes bij de universiteit. Ik geloof dat elk gebouw van universiteit beschikt over een eigen garderobe wat steevast wordt gerund door een paar lieftallige omaatjes. Ik heb vaak een beetje te doen met deze vrouwtjes als ik zie dat er vaak maar een stuk of 5 jassen hangen. Kunnen ze niet gewoon hier en daar wat kapstokken plaatsen?
• Controleurs in de bieb. Wat oudere mannen in zeer streng uitziende blauwe pakken die rondjes lopen in de bieb. Bij de in en uitgang staan ze ook, want je moet altijd in- en uitchecken met je UB-Chipkaart! Staan de hele dag hoofdzakelijk een beetje te niksen en leiden af van studeren. 
• Poortwachters. Van de mannetjes die de hele dag in een wachtershuisje zitten voor een slagboom. Elk klein bedrijfje heeft er wel een. 

Ethnische diversiteit
Dat is nu het gekke; die is er vrijwel niet. Aziaten zie je zo nu en dan nog weleens, maar zwarten bijvoorbeeld  haast niet. Nog zeldzamer: moslima's (teminste, die zichtbaar moslim zijn). Ik denk dat ik misschien een stuk of tien hoofddoekjes in totaal heb gezien sinds ik hier ben aangekomen. Niet echt multiculti hier dus.


Reclame
Economisch is Polen redelijk booming en dat is aan de hoeveelheid reclame die je voor je neus geschoteld krijgt goed te zien. Het kruispunt waar ik vlakbij verblijf is omringd door enorme billboardposters die modeketens en mobiele telefoonabonnementen aanprijzen. Ik zal ze eens een keertje tellen; het zijn er belachelijk veel. Een ander irritant aspect zijn de flyermannetjes, die altijd bij de in- en uitgangen van metrostations of voetgangerstunnels staan en je dagelijks bedelven met nieuwe aanbiedingen voor:
- Prepaidabonnementen
- Taalcursussen Engels en Duits
- Sportscholen
- Laptopreparatieservices
Ik krijg bijna dagelijks dezelfde flyers in mijn handen gedrukt. Een beetje zonde dus..


Ik ga nu lekker een lang weekend tegemoet wegens Allerzielen, maar ik zal volgende keer een impressie geven hoe ik dit 'feest' ervaren heb. Tot later!

4. Kleine update van week vier

Hai,

Kort Blogje ditmaal. Ik ben net thuis van colleges, moe en eigenlijk wil ik de hele avond series kijken. Aangezien ik niet meer van het weekend toe ben gekomen aan het verder schrijven van mijn blog, doe ik het nu maar even tussendoor.

Even een klein updateje wat ik van de week heb gedaan:

Colleges gevolgd (waaronder gepresenteerd vandaag over neoliberal institutionalism; ik had me vrijwillig aangemeld zodat ik tenminste weer van een presentatie af was, maar kwam er gisteren bij het bestuderen van de stof achter dat ik zelf nauwelijks begreep wat de essentie deze politieke gedachte was. Laat ik zeggen dat ik wel eens een betere presentatie heb gehad).

In de bieb gezeten. De UB van mijn uni is best relaxt met genoeg verschillende studieplekken. Mijn favoriet: de hoek waar men een rij zitzakken neer heeft geploft. Voor het doornemen van artikelen op papier ideaal. Wel dien je er rekening mee te houden dat de kans groot is dat je fatboy net iets te lekker je vorm aanneemt, waardoor de kans om in slaap te vallen reëel is. Ik heb genoeg mensen deze plek als Siestaruimte zien gebruiken. De UB heeft verder een grote mensa, een stuk of drie kleinere cafés en natuurlijk een Coffee Heaven; Polens eigen trotse ripoff van de Starbucks. Wat ook trouwens leuk is: het dak van de bieb wordt gebruikt als een botanische tuin. Lekker om 's zomers te hangen en van het uitzicht over Warschau te genieten.

Poolse lessen gevolgd. Mijn kennis is nog extreem basic, maar ik merk dat ik heeeel soms dingetjes op schrift of tijdens gesprekken tussen Polen begin te herkennen. Het gezelschap leerlingen is minimaal even bont als mijn studiegroep, met onder meer een Algerijn, een Turkse uit New York, een meisje dat Noga heet (ik weet nog steeds niet waar ze vandaan komt), een zekere Matthias die altijd als eerst de beurt krijgt (ook onbekende afkomst), drie Japanse meisjes, Mioko, Maoko en Kaoko (ofzo), en een 50 jarige lichtelijk enge Mexicaanse met zware rokersstem. Je krijgt per les weer een reeks nieuwe woorden en een paar algemene zinnetjes geïntroduceerd. De boel begint nu wel aardig op te hopen, dus tijd dat ik maar weer eens braaf woordjes ga leren.

Uitgegaan met de studiegroep afgelopen vrijdag. Eerste halte: de eerder in dit blog genoemde hipsterbar vlak bij mij in de buurt. Het was stervensdruk, dus we moesten genoegen nemen met de rookruimte. Na drie minuten konden mijn kleren het predikaat 'schoon' niet meer dragen. Een paar mensen van onze groep bleven de hele avond Heineken bier drinken in plaats van de goedkopere, lekkerdere en 10cl meer inhoudsvollere Poolse Pilseners. Dat begreep ik niet. Tweede halte: een studentenkaraokebar. Aan het gezelschap lag het niet, maar nee, niet aan te raden. Afgezien van het feit dat het eveneens bomvol was (we moesten ons met zn tienen in een zespersonennisje proppen, lekker knus!), was de muziek over het algemeen slecht. Op de een of andere manier had de Karaoke-Jockey besloten om na een reeks Poolse nummers over te gaan naar Heavy Metal. Drie knetterdronken Poolse gasten besloten met de microfoon extreem uit de maat mee te bleren. Toeval of niet; een kwartier later was het al aanmerkelijk rustiger in de bar. Derde etappe: club zo ongeveer tegenover 'mijn kamer' met foute gasten die continu iets teveel in de buurt wilden zijn bij de vrouwelijke helft van ons gezelschap, zodat wij mannen min of meer gedwongen waren om in een cirkeltje er om heen te gaan staan.

Volgende keer wil ik iets schrijven over vreemde Poolse gewoontes.

Do Widzenia!

3. Classes at Warsaw University

To make my blog as transparent as possible, also for non Dutch speakers, it's time to write something in English. Maybe Polish will follow in a year or so, but right now my knowledge of Polish is still very limited, though I hope improving for the next months. Last week was my second week of classes, but I haven't yet talked a lot on how I experience my classes so far. Here a small summary of my last week (yay, lazy readers, who only read this to do me a pleasure; you're done in a minute; great deal, isn't it? :P)

Monday
18:30 - 20:00 Tutorial Methods of Political Research
College to learn how to do a research apparently (I thought you should have learned how to do research in your Bachelors, but apparently, I was wrong! We are here at Warsaw University and we are doing it in a way different manner as you are used to, muhahah!). The most terrified thing of this course: you have to make group assignments! Help! I have to work together with people! Thats not what I'm used to as a history student, where I could hide myself safely behind a bunch of books for my thesis; separating myself from the harsh realtity of 'group cooperation'. I'll keep you up to date in three weeks how my struggle to survive this course will end up. Good thing: for the next two weeks; no classes in this course, so I think I'm able in any case to provide you with a next English blog to see how things are going!

Tuesday
16:45 - 18:15 Tutorial in International Relations
Quite a nice topic, given by our coordinator of the Studies. He is more a researcher then a tutor, so not a kind of expressive guy which can activate your imagination. Advice: drink two cups of coffee before you start this class, and everything should be fine afterwards.

Wednesday
16:45 - 18:15 Lecture Football in Europe
Case study about the way politics are involved in the game of Football. Given by two young, enthousiastic lecturers in a relatively big (but for Leiden standards small) lecture hall. They like to talk very loud. Last class they showed also some short movies in between, and I have to admit that I thought: 'Ah finally some quietness in the hall'. Classes are easy to follow; nice course so far!

Thursday
15:00 - 16:30 Lecture in Political Thought
Begins second half of this semester, apparently..

16:45 - 18:15 Lecture Polish Contemporary History
Good subject; immediately becoming enthousiastic when I think of this course! Lecturer (don't remember his name, he's a funny guy, and his surname ends with -owksy (?) ), likes big maps, which forms the core of his classes. I spend my time here with: 80% looking at the map and see some interesting marks, and 20% listen at what the lecturer actually says. First classes were about the First World War in general; for me quite light material to digest ;)

18:30 - 20:00 Classes in Political Thought
Same subject as this lecture above, but then with active participation and discussion. Like the lecturer; he really can explain quite brightly how the thought about statehood began in ancient Greece, and the different kind of states there were. Find it a waste the lectures of this subject only begin second half of this semester, I think it could provide some nice extra support for the classes, so I'm curious how they are able to combine the lecture and the class as harmonized as possible.

Friday
16:45 - 18:15 Tutorial History of Political Institutions
So; basically: which political systems were there during the course of history? Lecturer goes back to ancient Greece. So far quite a lot of similarities as the classes in Political Thought.


Besides the classes at the University, I began with Polish language courses for beginners. It's much fun and really helpfull! Last Thursday, I had my first classes. It was quite intensive I have to say, since I missed the first three classes. The lecturer in the class only speaks Polish, so you really have to pay attention at what she says. More or less; this drill-sergeant forces you to speak - even though you really don't know how to formulate well in Polish - but I think you learn it really quick in this way. I already learned the phrases: 'How are you?',  'My name is...' , the verbs 'to be' and 'to have', and some words about things you can find in the classroom (like a table, a chair, the door, a man (mezczyzna, if I'm correct; too difficult for such a basic word!) and a woman).

Tomorrow morning I have my second meeting of Polish language classes. I notice it's already way to late, so I'm going to catch some sleep.

Dobranoc! - Goodnight! - Goedenacht!
 

2. De eerste studieweek

Er is blijkbaar alweer een week voorbij gegaan sinds ik mijn eerste blogpost heb geschreven. De tijd gaat zo ontzettend snel, maar dat zal wel een goed teken zijn. Ik moet zeggen dat de nieuwe omgeving best snel went. Misschien omdat ik zo onderhand wel ongeveer weet hoe de stad grofweg in elkaar steekt en ik in ieder geval met de meest belangrijke buurten van Warschau al kennis heb gemaakt. Een ander aspect wat nog redelijk ontbrak was kennis maken met 'de mensen', maar daar was deze week alle gelegenheid voor bij het begin het studiejaar.

Ik had aanvankelijk verwacht dat ik afgelopen week pas donderdag zou beginnen. Enkele weken geleden kreeg ik namelijk een mail van de coördinator van de vakgroep met de mededeling dat er die dag een informatiebijeenkomst gepland stond, waarbij ik er meteen vanuit ging dat dat meteen de eerste bijeenkomst van het hele studiejaar zou zijn. Afgelopen dinsdag scande ik echter voor de zekerheid nog even alle informatie op de website van de studie door en begon te twijfelen. Het was 1 oktober, en op de site stond duidelijk vermeld dat dat de officiële start was van het studiejaar. Tevens stond er op het wekelijkse rooster wel degelijk een college gepland, die in theorie over drie uur zou beginnen. Ik toch maar even de coördinator gebeld hoe het nou zat, en kreeg de mededeling dat ik inderdaad wel degelijk op de uni werd verwacht. Het is eigenlijk een geluk dat al mijn colleges laat beginnen (op z'n vroegst vanaf drie uur), dus ik had nog de tijd om met mijn verstrooide kop een geschikte rugzak tussendoor te kopen alvorens af te reizen naar de campus.

Om even een idee te geven hoe mijn campus er uit ziet, hier een paar fotootjes die ik bij mijn vorige bezoek ik augustus heb geschoten:

Dit is de toegangspoort tot de campus van de universiteit. Mijn campus ligt aan de Krakowskie Przedmieście: een straat die de oude binnenstad verbindt met het paleis van de voormalige Poolse koningen. De buurt is zonder twijfel de mooiste van Warschau, dus qua locatie kan het eigenlijk niet beter. De straat is bezaaid met leuke restaurantjes, koffietenten en boekwinkeltjes. Toen ik er in augustus was, was het erg druk, met volle terrassen; nu is het er aanzienlijk minder toeristisch. 

Door de poort gelopen, loop je meteen tegen het gebouw aan waar ik mijn colleges heb; het is de Oude Bibliotheek. Net als alle andere gebouwen op de campus opgetrokken in Classicistische stijl. Hier beneden nog even een duidelijker plaatje van deze suikertaart:

Om terug te komen op mijn eerste dag als Warschausche student: eenmaal aangekomen op de gang voor de lokalen tref ik een enorme drukte aan van studenten die staan te wachten totdat ze naar binnen kunnen. Nieuwsgierig wie wellicht mijn medestudenten kunnen zijn, scan ik de ruimte af naar andere zonderlingen die wat onwennig rondlopen of wat onzeker rondkijken. Er zouden er genoeg moeten zijn: de groep zou 20 studenten moeten tellen, maar ik kan niet echt achterhalen wie er bij mijn groep zou kunnen horen. Vlak bij mij ploft er een meisje met een nors gezicht zuchtend neer op een van de leren banken die op de gang staan. Terwijl ik rond blijf turen naar mogelijke herkenning, komen er plots twee jongens mij tegemoet lopen met de vraag of ik ook van Political Science ben. Het zijn twee Duitsers. Enigszins opgelucht hoor ik dat zij ook niet hebben kunnen achterhalen wie onze medestudenten zouden kunnen zijn. Zodra de docent arriveert blijkt de groep inderdaad verre van compleet. Tot twee minuten voor tijd zijn alleen ik, de twee Duitsers en het nors kijkende meisje in het lokaal aanwezig, aangevuld met wat laatkomers die bestaan uit:

- Een Wit-Rus

- Een Oekraïense 

- Twee Indiërs, waarvan een in onverstaanbaar Engels (het ironische is dat ik begreep dat hij hiervoor wel een studie Engels in India had gedaan). 

- Twee Iraniërs, het nors kijkende meisje inbegrepen.

- Een Jemeniet

Als introductie laat de docent, Adam genaamd, weten dat een deel van de groep nog moet arriveren 'because of Visa procedures'. Aangezien zelfs de Jemeniet blijkbaar wel gewoon op tijd kan arriveren, fantaseer ik al uit wat voor exotische landen deze mensen dan wel niet moeten komen en grap met een van de Duitse jongens dat we volgende week waarschijnlijk gezelschap krijgen van tien Noord-Koreanen.  

Er valt over de colleges nog niet zoveel te zeggen. De vakken die ik tot nu toe heb gevolgd (international relations, Contemporary Turkish Politics, Football in Europe, Political Thought, Polish Contemporary History en History of Political Institutions), waren allemaal grotendeels besteed met het geven van instructies en het doornemen van de namenlijst. Verder heb ik afgelopen donderdag dus die informatiemeeting gehad en vrijdag een tour door de Universiteitsbibliotheek. De informatiemeeting was wat mij betreft vooral het oplepelen van praktische info die je een maand geleden al gewoon op de website had kunnen lezen, dus wat mij betreft niet erg nuttig. Wel fijn was echter dat de rest van de mensen die we nog misten nu wel (grotendeels?) aanwezig waren, waaronder:

- Twee Afghanen

- Een Turkse

- Nog een Oekraïens meisje

- Een Canadees met een zonnebril op, wat ik vreemd en interessantdoenerig vond, omdat de meeting tussen half zeven en acht uur 's avonds plaatsvond. Ik vroeg me al af wat voor een doorgeslagen hipster hij was, maar later begreep ik dat hij begin van de week in elkaar geslagen was, twee blauwe ogen had, en beroofd was van zijn telefoon en horloge. Het was maar goed dat ik van tevoren geen flauwe grappen over zijn verschijning had gemaakt..

Naast colleges heb ik enkele van de studiegenoten al wat beter leren kennen onder gezelschap van een goed bier (niet biertje, want 0,5 liter is standaard in Polen. De lullige fluitjes Heineken voor 2 euro 40 zijn wel het laatste wat ik uit Nederland mis ;) ). Afgelopen dinsdag was er een pub-crawl voor Erasmusstudenten. Ik ben maar lekker als 'echte' student undercover meegegaan. Weetje: het wemelt in Warschau van de Duitse studenten. Woensdag nog even 'gewoon' een biertje gedronken met een van de Duitsers uit mijn groep. Het is wel een aardige gast, die overal om kan lachten. We hebben donderdag met een deel van de groep nog na de infobijeenkomst wat gedronken in een lichtelijk obscuur uitgaansgedeelte in het centrum. Na afloop bij de 'Kebab King' nog een broodje Falafel gegeten, wat geen goed idee was, aangezien ik daarna met hevige buikkrampen thuis kwam en van 12 tot 8 uur geen oog dicht heb kunnen doen. Vrijdag was er ook nog een feest, maar ik heb toen maar rustig aangedaan en uit angst voor nog zo'n pijnlijke ervaring mijn hoeveelheid bier beperkt tot twee. 

Samenvattend: ik doe hier nieuwe contacten op en werk tevens goed aan mijn immuunsysteem. Straks even kijken of vader (is gisteren aangekomen) en Jola nog in zijn voor een hapje eten. Ik ben al benieuwd wat de volgende week zal gaan brengen!