2. De eerste studieweek

Er is blijkbaar alweer een week voorbij gegaan sinds ik mijn eerste blogpost heb geschreven. De tijd gaat zo ontzettend snel, maar dat zal wel een goed teken zijn. Ik moet zeggen dat de nieuwe omgeving best snel went. Misschien omdat ik zo onderhand wel ongeveer weet hoe de stad grofweg in elkaar steekt en ik in ieder geval met de meest belangrijke buurten van Warschau al kennis heb gemaakt. Een ander aspect wat nog redelijk ontbrak was kennis maken met 'de mensen', maar daar was deze week alle gelegenheid voor bij het begin het studiejaar.

Ik had aanvankelijk verwacht dat ik afgelopen week pas donderdag zou beginnen. Enkele weken geleden kreeg ik namelijk een mail van de coördinator van de vakgroep met de mededeling dat er die dag een informatiebijeenkomst gepland stond, waarbij ik er meteen vanuit ging dat dat meteen de eerste bijeenkomst van het hele studiejaar zou zijn. Afgelopen dinsdag scande ik echter voor de zekerheid nog even alle informatie op de website van de studie door en begon te twijfelen. Het was 1 oktober, en op de site stond duidelijk vermeld dat dat de officiële start was van het studiejaar. Tevens stond er op het wekelijkse rooster wel degelijk een college gepland, die in theorie over drie uur zou beginnen. Ik toch maar even de coördinator gebeld hoe het nou zat, en kreeg de mededeling dat ik inderdaad wel degelijk op de uni werd verwacht. Het is eigenlijk een geluk dat al mijn colleges laat beginnen (op z'n vroegst vanaf drie uur), dus ik had nog de tijd om met mijn verstrooide kop een geschikte rugzak tussendoor te kopen alvorens af te reizen naar de campus.

Om even een idee te geven hoe mijn campus er uit ziet, hier een paar fotootjes die ik bij mijn vorige bezoek ik augustus heb geschoten:

Dit is de toegangspoort tot de campus van de universiteit. Mijn campus ligt aan de Krakowskie Przedmieście: een straat die de oude binnenstad verbindt met het paleis van de voormalige Poolse koningen. De buurt is zonder twijfel de mooiste van Warschau, dus qua locatie kan het eigenlijk niet beter. De straat is bezaaid met leuke restaurantjes, koffietenten en boekwinkeltjes. Toen ik er in augustus was, was het erg druk, met volle terrassen; nu is het er aanzienlijk minder toeristisch. 

Door de poort gelopen, loop je meteen tegen het gebouw aan waar ik mijn colleges heb; het is de Oude Bibliotheek. Net als alle andere gebouwen op de campus opgetrokken in Classicistische stijl. Hier beneden nog even een duidelijker plaatje van deze suikertaart:

Om terug te komen op mijn eerste dag als Warschausche student: eenmaal aangekomen op de gang voor de lokalen tref ik een enorme drukte aan van studenten die staan te wachten totdat ze naar binnen kunnen. Nieuwsgierig wie wellicht mijn medestudenten kunnen zijn, scan ik de ruimte af naar andere zonderlingen die wat onwennig rondlopen of wat onzeker rondkijken. Er zouden er genoeg moeten zijn: de groep zou 20 studenten moeten tellen, maar ik kan niet echt achterhalen wie er bij mijn groep zou kunnen horen. Vlak bij mij ploft er een meisje met een nors gezicht zuchtend neer op een van de leren banken die op de gang staan. Terwijl ik rond blijf turen naar mogelijke herkenning, komen er plots twee jongens mij tegemoet lopen met de vraag of ik ook van Political Science ben. Het zijn twee Duitsers. Enigszins opgelucht hoor ik dat zij ook niet hebben kunnen achterhalen wie onze medestudenten zouden kunnen zijn. Zodra de docent arriveert blijkt de groep inderdaad verre van compleet. Tot twee minuten voor tijd zijn alleen ik, de twee Duitsers en het nors kijkende meisje in het lokaal aanwezig, aangevuld met wat laatkomers die bestaan uit:

- Een Wit-Rus

- Een Oekraïense 

- Twee Indiërs, waarvan een in onverstaanbaar Engels (het ironische is dat ik begreep dat hij hiervoor wel een studie Engels in India had gedaan). 

- Twee Iraniërs, het nors kijkende meisje inbegrepen.

- Een Jemeniet

Als introductie laat de docent, Adam genaamd, weten dat een deel van de groep nog moet arriveren 'because of Visa procedures'. Aangezien zelfs de Jemeniet blijkbaar wel gewoon op tijd kan arriveren, fantaseer ik al uit wat voor exotische landen deze mensen dan wel niet moeten komen en grap met een van de Duitse jongens dat we volgende week waarschijnlijk gezelschap krijgen van tien Noord-Koreanen.  

Er valt over de colleges nog niet zoveel te zeggen. De vakken die ik tot nu toe heb gevolgd (international relations, Contemporary Turkish Politics, Football in Europe, Political Thought, Polish Contemporary History en History of Political Institutions), waren allemaal grotendeels besteed met het geven van instructies en het doornemen van de namenlijst. Verder heb ik afgelopen donderdag dus die informatiemeeting gehad en vrijdag een tour door de Universiteitsbibliotheek. De informatiemeeting was wat mij betreft vooral het oplepelen van praktische info die je een maand geleden al gewoon op de website had kunnen lezen, dus wat mij betreft niet erg nuttig. Wel fijn was echter dat de rest van de mensen die we nog misten nu wel (grotendeels?) aanwezig waren, waaronder:

- Twee Afghanen

- Een Turkse

- Nog een Oekraïens meisje

- Een Canadees met een zonnebril op, wat ik vreemd en interessantdoenerig vond, omdat de meeting tussen half zeven en acht uur 's avonds plaatsvond. Ik vroeg me al af wat voor een doorgeslagen hipster hij was, maar later begreep ik dat hij begin van de week in elkaar geslagen was, twee blauwe ogen had, en beroofd was van zijn telefoon en horloge. Het was maar goed dat ik van tevoren geen flauwe grappen over zijn verschijning had gemaakt..

Naast colleges heb ik enkele van de studiegenoten al wat beter leren kennen onder gezelschap van een goed bier (niet biertje, want 0,5 liter is standaard in Polen. De lullige fluitjes Heineken voor 2 euro 40 zijn wel het laatste wat ik uit Nederland mis ;) ). Afgelopen dinsdag was er een pub-crawl voor Erasmusstudenten. Ik ben maar lekker als 'echte' student undercover meegegaan. Weetje: het wemelt in Warschau van de Duitse studenten. Woensdag nog even 'gewoon' een biertje gedronken met een van de Duitsers uit mijn groep. Het is wel een aardige gast, die overal om kan lachten. We hebben donderdag met een deel van de groep nog na de infobijeenkomst wat gedronken in een lichtelijk obscuur uitgaansgedeelte in het centrum. Na afloop bij de 'Kebab King' nog een broodje Falafel gegeten, wat geen goed idee was, aangezien ik daarna met hevige buikkrampen thuis kwam en van 12 tot 8 uur geen oog dicht heb kunnen doen. Vrijdag was er ook nog een feest, maar ik heb toen maar rustig aangedaan en uit angst voor nog zo'n pijnlijke ervaring mijn hoeveelheid bier beperkt tot twee. 

Samenvattend: ik doe hier nieuwe contacten op en werk tevens goed aan mijn immuunsysteem. Straks even kijken of vader (is gisteren aangekomen) en Jola nog in zijn voor een hapje eten. Ik ben al benieuwd wat de volgende week zal gaan brengen!